antagal na nung huling post ko, bukod dun sa mga imported entries from my friendster site. kaya siguro napupuno na naman yung utak ko ng mga walang sense na bagay, kaya kagaya ng pensieve ni Dumbledore, kelangan bawasan ng onti, saan pa ilalagay kundi syemps dito.
may 2 buwan na ako halos nalipat ng account. from Wa
Mu, transfer na ang lola mo sa Manila Federal Sales. First batch, ako lang yung supervisor under training. nakakaculture shock kasi sobrang onti lang ng tao, kumpara sa pinaggalingan ko, na limampu halos kaming supervisor, hagard talaga ngaun.me mga hindi masyadong mgandang nagyari sa training na ikinapangamba ng kaseguruhan ng trabaho namin, pero until then, enjoy muna while it lasts.
Nakaadjust na rin ako sa mga tao kong kasama pero andun pa rin yung namimiss mo yung mga dati mong ginagawa ksama yung mga kebigan mong kebs ang din sa mundo ang drama. he he. pressured ngaun kasi lahat ng mata nakatingin seo. Parang konting galaw mo eh me masasabi sayo. pero dahil kebs lang ako sa sasabihin nila, ayos lang.
pero ngayun, habang sinusulat ko ito. sa ilang buwan naming pagsasama nung bago kong kapamilya, mas iknalungkot ko dahil:
-alam akong hindi magtatagal, sigurado akong mawwipe out kaming lahat; kundi matapos ung kontrata, baka materminate kami.
-maghihiwa-hiwalay kami kapag natapos ang ramp. karamihan uuwi ng baguio dahil andun talaga ang site nila. kami andito lang s maynila.
-na kung kelan gamay mo na yung account, pati mga tao, sooner than later, mawawala din ang lahat ng ito. kaya kailangan ding paghandaan yun.
higit sa lahat, ngaun naguguluhan ako. college pa ko nung naalala kong huling sumagi sa akin ang gantong pakiramdam. pero imbes na matuwa ako, naguluhan akong bigla.
hindi pwede. dahil maling tao. at maling pagkakataon.
sobrang late na ba para magkaron ng mga ganitong klaseng krisis?
No comments:
Post a Comment